Één voordeel van hoogbegaafde autisten is dat we hyperconcentratie kunnen hebben op bepaalde thema's.

Bij mij zijn dit woordenboeken, artificiële talen zoals Esperanto, Ido en Toki Pona en internetveiligheid.

Ik geloof niet dat je via internet veilig iets kan kopen. Zelfs Bitcoins, die via hun Bitchain-technologie

misschien zelfs veiliger zijn dan geld op een bank, zijn me niet veilig genoeg.

Tot nu toe heeft het internet nog maar één euro aan me verdient, en dat via een zeer specifieke methode op

een voorloper van Netlog, de Europese tegenhanger van Facebook, dat Redbox.be noemde kon je één foto gratis

zetten, maar voor elke volgende foto moest er iemand een sms zenden om die zichtbaar te maken.

Op een gsm via pre-paid kaarten heb ik dit systeem dus uitgeprobeerd om een extra foto van een vrij willekeurig

gekozen andere gebruiker zichtbaar te maken. Binnen de minuut was er inderdaad een euro van mijn belkrediet af-

gegaan en werd de foto zichtbaar.

Jammer genoeg is dit vrij veilige systeem niet doorgebroken. Het was tevens ook een interessant monetiserings-

model volgens mij. Voor zowat elke foto verdiende de site dus zo'n euro, op de eerste na dan.

Bankkaarten, kredietkaarten, enz. zijn absoluut niet veilig te maken via het internet. Jammer, maar het is zo.

Ik gebruik ook verschillende e-mails voor verschillende specifieke doeleinden. Zodat ik kan aantonen dat een

mail die zogezegd van mij komt, niet van mij kan zijn als het voor iets anders gebruikt wordt.

Ik heb nu één e-mailadres dat ik heb gebruikt op een modernere wijze: om enkele boeken te bestellen met hun 

juiste ISBN-nummer via een winkel waar ik ze fysiek ga ophalen en waar ik de mensen achter de kassa ken.

Meteen heb ik ook regels gesteld: maximaal bedrag van een aankoop is 30 euro voor de hele bestelling.

Dat voorkomt dat ik te weinig geld zou meehebben als ik binnen loop nog voor ik al de mail ontvangen

heb die meldt dat een bestelling is aangekomen.

Het is dat ik geen vertrouwen heb in de website van de winkel die enkele error-pagina's laat verschijnen en

die niet voorziet in een optie om te betalen in de winkel. Ik betaal trouwens altijd cash, nog zo een

beveiliging en de hele soms in één keer.

Ik heb ook geen vertrouwen in telefonische bestellingen. Omdat je geen papieren bevestiging heb van

wat je precies besteld hebt - je kunt ze zelfs niet kunt afdrukken.

Ik betaal dus enkel cash, de som in één keer en ik moet een papier kunnen hebben waarop ik de bestelling

kan nalezen. Ik moet ook nog eens de mensen kennen in de winkel zelf.

Precieze regels voor welk e-mailadres ik voor wat precies gebruik gedurende een bepaalde periode, zodat

ik een controle heb op vreemd gebruik of nagemaakte e-mails.

Geen verkopen via telefoon, enkel via de klassieke post waarbij ik alle voorwaarden kan nalezen en doen

nalezen. Zodat je tijd heb om de zaken te overwegen. Want men praat je misschien wel aan dat een andere

formule voor een service beter is, maar dat is lang niet zeker voor elk mogelijk gebruik.

Het gebruik dat je maakt kan veranderen, zelfs radicaal, en het is voor mij belangrijk te weten hoeveel

dat dan zal kosten. Kilometerverzekering van een auto ? geen denken aan, voor hetzelfde geld ligt er

een familielid in een hospitaal ergens in Frankrijk en moet je er plots alle dagen heen - je betaalt je 

dan blauw aan die verzekering die je zoveel zou besparen. Punt.

Telefoneren gratis na 5 uur ? klinkt leuk, maar ze is dan nog eens zo duur tijdens de kantooruren, en het

kan nodig zijn ineens erg veel te moeten bellen. Je moet gewoon weten dat bellen duur kan zijn en daarmee

uit. Dan bel je niet te lang om mee te beginnen. Je kunt je nog altijd laten bellen door iemand met zo'n

abonnement ... :-)

En ik wil op voorhand alles betalen, niet achteraf. Zelfs in een café betaal ik nog voor ik iets drink.

Geen verrassingen, zekerheid. Dus vooraf vragen naar hoeveel iets kost als je heniet kunt terugvinden

op een lijst.

Ik reken zelfs uit hoeveel mijn boodschappen in een winkel me zullen kosten vooraleer ik naar de kassa

ga. Deels omdat ik zeker zou zijn dat ik wel genoeg geld mee heb. OK, cash betalen heeft zo zijn nadelen.

Anderzijds weet je precies wat je uitgeeft en moet je maar voorzien genoeg geld mee te nemen voor hetgeen

je wil gaan kopen. Je koopt ook veel minder als je met een lijstje werkt.

Heb je niet genoeg geld voor iets, dan moet je dat de volgende keer maar meebrengen. Al moet je daarvoor

naar je ouders, tante of zus gaan om snel terug te komen...

Veiligheid heeft een prijs. Tegelijkertijd, als het elektronisch betalen plat ligt, ben je de enige die

nog geholpen kunt worden... dan moet al de rest maar cash geld gaan zoeken of vragen in de bank. :-)

Er is nog een voordeel: als je altijd alles ineens betaalt, dan heb je geen rekeningen open staan.

Lenen kost geld. Heb je het geld niet voor iets, moet je het eerst sparen. Of gaan zoeken naar hetzelfde

in een Kringloopwinkel waar je iets kunt kopen aan de prijs die zo'n gebruiksvoorwerp werkelijk waard is.

Ik weet het, ik ben erg radicaal, maar zekerheid is iets dat ik altijd nastreef. Enkel iets dat al helemaal

betaald is, heb je in je bezit. Enkel hetgeen gedaan is, is echt gebeurd. Blijvend gebeurd. Ik maak ook

bijna nooit een belofte of het moet zijn dat ik beloof mijn best voor iets te doen. Enkel een eventuele

God kan iets beloven, ik, ik kan morgen dood zijn, of binnen een kwartier of zelfs nog voor ik de belofte

helemaal heb uitgesproken.

Eerst zien en dan geloven. Nog zo'n adagium. Enkel hetgeen iemand al heeft gedaan, is al gebeurd. Punt.

Lenen doe ik enkel van mijn ouders. Voor een auto te kopen was dit echt nodig.

Ik heb ooit eens 300 euro van een vriendin geleend en van zodra mijn ouders dit wisten, moest ik die

zelfde dag nog dat geld aan haar gaan terugbetalen.

Bij de bank kan ik niet in het rood gaan. Speciaal om gevraagd.

Veiligheid, veiligheid, veiligheid; zekerheid, zekerheid, zekerheid.

Pre-paid kaart voor gsm, met een reservekaartje op zak. Word je gsm gestolen, meer dan je krediet opbellen

kan men niet doen.

Een busabonnement, een KEY CARD voor de trein en wat reservegeld opzij voor een langere treinrit mocht het 

echt nodig zijn.

Enkelgeld om iets te kunnen drinken en naar het WC te kunnen gaan, als het echt nodig is.

Enkele zakdoeken, ook twee pakjes papieren zakdoekjes, enkele hondenpoepzakjes met een reserverolletje,

en tenslotte wat druivensuiker.

Liefst ook iets tegen de regen in de vorm van een KW of een regenhoesje.

En een mens is uitgerust om de wereld in te trekken.

NOTA BENE: ik tank zelfs cash, en voor de zekerheid tankt ik vanaf ik zie dat ik nog maar een halve tank heb,

zodat ik zeker niet zonder bennzine val.